‘Ik heb nog nooit een kind gezien dat niet iets kan bedenken’

 

Tijdens het Ambacht in Beeld Festival gaan we natuurlijk langs bij de Ambachtenbus, dé plek waar kinderen zelf aan de slag kunnen gaan met materiaal en gereedschap. Bram Korte is initiatiefnemer van de bus en rijdt met steun van Ambachtelijk Vakmanschap Nederland rond langs vele evenementen. Het liefst is hij zelf samen met de kinderen aan het klussen, maar tussen de drukte door hebben we Bram toch nog even kunnen spreken.

 

Bram: ‘De Ambachtenbus is een plek voor kinderen om te ontdekken en om te maken. Ze leren hier met verschillende gereedschappen en materialen en ontdekken wat ze allemaal kunnen.’

 

Het is hier een drukte van jewelste, overal waar je kijkt wordt wel iets gemaakt. Wanneer is het voor jou een goede dag?

 

‘Als ik kinderen heb gezien die echt iets nieuws hebben geleerd. Dan zie ik aan de pretogen dat ze denken: yes! Dat zie ik heel vaak bij kinderen die de boormachine hebben leren gebruiken. Dat lijkt heel moeilijk, maar het gaat erom dat ze merken dat ze het prima kunnen, dat ze zelfvertrouwen krijgen. Wat ik ook heel leuk vind: ik heb nog nooit een kind gezien dat niet iets kan bedenken. Ze lopen zelf een rondje en bedenken dan wat ze willen maken, heel creatief. Er is nog nooit een kind geweest waarbij dat niet lukte, ze kunnen altijd iets bedenken. Kinderen kunnen dat veel beter dan volwassenen, ze gaan aan de slag en zien wat er ontstaat.’

 

Had jij zelf als kind ook zo’n besefmoment?

 

‘Dat heeft bij mij best lang geduurd, ik was als kind vooral bezig met beestjes zoeken. Het timmeren kwam later. Toen ik uiteindelijk de opleiding tot meubelmaker ben gaan doen op het HMC ontdekte ik steeds meer hoe leuk ik het vond. Voor de eerste keer in mijn leven ging ik met plezier naar school. Ik was er altijd!’

 

Ik sprak net een moeder die hier met haar kind een uurtje zou blijven en er inmiddels al drie uur is. Hoor je dat vaker?

 

‘Er zijn soms kinderen die zó fanatiek worden, die willen echt niet meer weg. Dat zie ik als een groot compliment.’

 

 

De bus is te boeken en om hem te laten rijden is er natuurlijk financiële steun nodig. Wat betekent AVN daarin?

 

‘Ik bezoek met de bus meerdere evenementen per jaar, Ambacht in Beeld is dit jaar het vijfde en we hebben er nog meer gepland. Dankzij de financiële steun kunnen we ook op evenementen staan die zelf niet het geld hebben om de komst van de bus te faciliteren. Dan sta ik de hele dag te klussen met kinderen die dat anders niet hadden kunnen doen. AVN biedt niet alleen financiële steun, ze helpen me ook door contact met de organisaties te onderhouden. Dan kan ik doen wat ik het beste doe: met de kinderen aan de slag. Voor mij is dat het fijnste aan de samenwerking.’

 

Diezelfde rol hopen we voor makers te vervullen, een steun in de rug en een netwerk waardoor ze meer kunnen focussen op het maakproces.

 

‘Dat is het voor mij zeker, ik ben er heel blij mee!’

 

Laten we even een roze bril opzetten en in de toekomst kijken. Waar wil jij over tien jaar met de Ambachtenbus zijn? Of zijn er dan heel veel bussen?

 

‘Die vraag krijg ik vaker! Er is op dit moment eigenlijk meer werk dan ik aan kan dus we zijn aan het kijken of er nog een klein busje bij kan. Maar het is juist niet mijn doel om heel groot te worden of om tien bussen te laten rondrijden. Ik wil niet heel veel moeten regelen en daardoor minder kunnen klussen. Liever wil ik met deze bus nog veel meer kinderen bereiken en enthousiasmeren voor techniek. Ik zou het geweldig vinden als ik over tien jaar iemand tegenkom die ooit bij de bus was en nu zelf maker is, dat zou me heel trots maken.’