‘Ik was op slag verliefd op het ambacht’

 

Met haar opleiding tot jurist leek Tiara Roquas op weg naar een kantoorbaan, maar niets bleek minder waar. Tijdens een cursus glas-in-lood sloeg de bliksem in en wist ze meteen: dit ambacht is iets voor mij. Gelukkig kon ze al snel in een atelier terecht en nu runt ze samen met Tess van de Coevering Glasloderij ’t Lemmet. We spraken Tiara over hoe ze gegrepen werd door haar ambacht en hoe goed haar werk bij haar past.

 

Vertel, hoe kom je terecht in de wereld van glas-in-lood?

 

‘Dat gebeurde toen ik 27 was, vijf jaar geleden. Ik heb HBO Rechten gestudeerd en ben een tijdje jurist geweest, ben in de productie beland en ben daarna goed gaan denken over wat ik wilde doen, want ik wilde niet achter een computer of in de nachturen werken. Een glas-in-lood cursus sprak mij aan, want ik had ooit een stukje glas-in-lood gekocht op Marktplaats en dat wilde ik restaureren. Na de eerste dag van de cursus was ik op slag verliefd op het ambacht, op het werken met mijn handen en op het directe resultaat aan het eind van de dag. Ik heb het roer meteen omgegooid.’

 

Dat is een grote stap, van jurist naar ambachtspersoon.

 

‘Ik ben meestal iemand die even afwacht en was dus blij verrast dat ik hierdoor meteen gepakt werd. Met dit ambacht kreeg ik opeens heel veel rust. In plaats van op hoog tempo te werken sta ik nu rustig achter mijn werkbank iets te maken. Je wordt namelijk beloond voor het aandachtig precisiewerk – en daar neem je graag de tijd voor. Dat was echt een ommekeer, dit is voor het leven.’

 

Wat heb je gedaan na die eerste cursus?

 

‘Die cursus duurde zes weken, één keer per week, en dat was niet genoeg voor mij. Op Marktplaats heb ik oud gereedschap van iemand kunnen overnemen. Ik ben toen zelfs thuis aan de keukentafel gaan werken. Dat was niet zo handig met al dat soldeerwerk en glassplinters, maar ik was eager om dit zoveel mogelijk te kunnen doen. Mijn oud-leraar van de cursus gaf me een tip over iemand met een atelier, waar ik misschien wel bij kon helpen. Inmiddels hebben Tess en ik het pand en de werkplaats ons eigen gemaakt. Een hoekpand met grachtengroene kozijnen en een mega lichtbak boven de etalage. Ik ben nog steeds verliefd.

 

Ambacht is het maken van vlieguren, je leert het door het te doen. Iets snel in elkaar zetten werkt gewoon niet, je moet er tijd en liefde in steken. In een hele korte tijd heb ik heel veel glas-in-lood gemaakt, ben ik mij blijven verdiepen in het restauratieproces en richtlijnen ervan en heb ik een deelopleiding Restauratie Glazenier gevolgd op het Nationaal Centrum Erfgoed. Daarnaast bleef ik op zoek naar reparatie- en restauratie klussen, waarbij ik uitgedaagd werd. Soms was het een sprong in het diepe of was het vallen en opstaan. Maar zo leer je het echte werk kennen in de praktijk en ben je nooit uitgeleerd.’

 

Hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit?

 

‘Ik kom binnen op de werkplaats, zet koffie en zet alle ramen open. Meestal checken we eerst de mailtjes en vervolgens kiest ieder een project. We werken nooit aan één project tegelijk, er liggen er altijd meerdere op de werkbank. Ik begin op chronologische volgorde van binnenkomst of daar waar ik écht zin in heb. Het ene project is rechttoe rechtaan, met weinig denkwerk, en het ander is juist complexer, vanwege het berekenen en verkleinen van een bepaald ontwerp dat tussen isolatieglas komt. Soms is het fijn om eerst het handwerk te laten vloeien en pas in de middag aandachtig het rekenwerk te verrichten.’

 

Je werk is een ambacht maar ook een kunst, en om kunst te maken heb je inspiratie en de juiste mindset nodig.

 

‘Dat is precies de reden waarom het soms juist goed is om een project even aan de kant te zetten. Zit je er te veel met je neus bovenop? Moet je even een frisse neus halen. Zit je te steunen en te puffen omdat iets niet lukt? Dan neem je even een adempauze. Dat geeft je namelijk weer inspiratie en energie, zodat het erna er weer beter uit komt’.

 

Je bent glazenier en ook ondernemer samen met je partner, dat lijkt me soms een lastige combinatie.

 

‘Ja, dat blijft lastig, maar geeft je ook de ruimte om je dagen zelf in te delen. Daarnaast hebben Tess en ik allebei een achtergrond in werken op papier, daarom weten we enigszins hoe we administratieve zaken kunnen aanpakken. Natuurlijk blijft het handwerk het leukst, maar het blijft natuurlijk noodzakelijk om offertes op te maken. Zo haal je weer nieuwe klussen binnen.’

 

En doen jullie veel aan publiciteit?

 

‘Ik blijf maar zeggen dat we dat meer moeten doen. We doen Facebook, Instagram en nu helpt de campagne van AVN natuurlijk ook. Verder doen we alles organisch, onze promotie gaat van mond tot mond. We hebben veel persoonlijk contact met klanten, waarin we denk ik wel uniek zijn. Onze bekendheid groeit het meest door de vele lieve Google-reviews die ze achterlaten.’

 

AVN vormt een netwerk van vakmensen om versplintering tegen te gaan en te zorgen dat jullie samen sterker staan. Hoe kijk jij daar als zelfstandige tegenaan?

 

‘Dat lijkt mij erg mooi. In de bouw kom je natuurlijk vaker vakmensen tegen, waar je samen aan een project werkt. Vooral in de monumenten en het behoud en onderhoud van erfgoed.

Ik denk dat veel ambachtslieden zoals wij, niet per se pro-actief zijn in het opzoeken van elkaar. Dat doen we pas als we iemand echt nodig hebben, zo hebben wij weleens met metselaars gewerkt bij glas-in-lood dat ingemetseld zat. Dat vond ik te specifiek om maar gewoon te gaan Googlen en dus ben ik een glas-in-lood werkplaats binnengelopen om advies te vragen. Daarvoor moest ik wel even mijn stoere pet opzetten. Dus ja, een netwerk als AVN zou zoiets een stuk makkelijker maken. En natuurlijk kan het ook andersom werken, wanneer andere ambachtslieden hulp nodig hebben met glas-in-lood.’

 

Welk advies zou je iemand geven die eraan denkt hieraan te beginnen?

 

‘Gewoon doen. Maak tijd en ruimte vrij om te experimenteren met de materialen en gereedschap. Zoek een leermeester of werkplaats waar je kan meehelpen. Blijft altijd kritisch naar jezelf en je werk en zet volhardend door. Je komt vanzelf de mooie dingen en de valkuilen tegen. Laat nieuwe dingen of obstakels je er niet tegenhouden, maar zie het juist als kansen om jezelf uit te dagen en te ontwikkelen. En vergeet vooral niet om plezier te hebben in wat je doet!’.